Τα αιτήματα μας συνοψίζονται στο εξής: Να ανοίξουν τα πανεπιστήμια ( ενώ θα υπάρχει μία "βάση αξιοπρέπειας" ,ο βαθμός δέκα (10) ) και να κόβονται οι μαθητές εκεί ,αν αποτυγχάνουν στα μαθήματα που δίνουν κάθε εξάμηνο. ( βλ. πολιτισμένες χώρες εξωτερικού.
Γιατί?
Για να πάψει το σχολείο να προετοιμάζει τους μαθητές για να πετύχουν στις πανελλήνιες μονάχα και να αρχίζει να τους προετοιμάζει να γίνουν αυτό που έχει ανάγκη η κοινωνία μας: Πολίτες με αίσθηση της ευθύνης ,με γνώσεις ,με ανοχή για το διαφορετικό ,με σεβασμό για το συνάνθρωπο και το περιβάλλον ,με κριτική κα αφαιρετική σκέψη ,με ιδέες και και και...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Συμφωνώ απόλυτα στα αιτήματα αυτά, καθώς θεωρώ πως αυτή θα ήταν η ιδανική μορφή παιδείας.
Πράγματι το σχολείο προετοιμάζει το μαθητή αποκλειστικά για τις πανελλήνιες εξετάσεις και δεν του επιτρέπει να ασχοληθεί με τίποτα άλλο παρά μόνο με το πως θα επιτύχει το στόχο του `να μπει στο πανεπιστήμιο για να πάρει ένα πτυχείο.Βλέπει, με άλλα λόγια, την ενασχόληση με τα μαθήματα απολύτως χρησιμοθηρικά, με αποτέλεσμα να μην κερδίζει στην ουσία τίποτα σε επίπεδο προσωπικό.
Είναι όμως σίγουρο πως αν καταργηθούν οι πανελλήνιες εξετάσεις τα παιδιά θα λάβουν από το σχολείο έστω και αυτή τη συγκεκριμένη και καλουπωμένη γνώση?
Θέλω να πω, πως η Γ' Λυκείου είναι μία τάξη κατά την οποία το μεγαλύτερο, αν όχι όλο, ποσοστό των μαθητών έχοντας ως στόχο την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο, είναι αποφασισμένο να "στρωθεί στο διάβασμα".Κακά τα ψέματα, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στις προηγόυμενες σχολικές τάξεις,όπου δεν υπάρχουν κίνητρα επαρκή για την ενασχόληση του μαθητή.
Με όλα αυτά δεν θέλω να δείξω πως διαφωνώ με τά αιτήματά σας.Θέλω απλώς να πω πως δεν θεωρώ μια αλλαγή όπως η κατάργηση των πανελληνίων εξετάσεων ικανή να αλλάξει την ομολογουμένως πολύ άσχημη κατάσταση της ελληνικής παιδειας.
Για να ετοιμάζει, όπως λέτε, το σχολείο υπεύθυνους πολίτες με κριτική και αφαιρετική ικανότητα, ενδιαφέροντα και συμμετοχή, είναι απαραίτητες ριζικές αλλαγές στο σύστημα.
Κυρίως όσον αφορά τους καθηγητές, οι περισσότεροι από τους οποίους είτε δεν κατέχουν το αντικείμενο που διδάσκουν, είτε βαριούνται να δώσουν ερεθίσματα που θα υποκινήσουν το ενδιαφέρον των μαθητών.Αλλαγές φυσικά χρειάζονται και τα βιβλία, και ο στεγνός τρόπος διεξαγωγής του μαθήματος.(_ασχετο_Το χειρότερο είναι πως επειδή όλα αυτά χρησιμοποιούνται σε εκθέσεις και συζητήσεις ως κλισέ, είναι πλέον δύσκολο να καταλάβει κανέις το πραγματικό τους νόημα...)
Δεν αρκεί λοιπόν, κατά την γνώμη μου, η μεταρρύθμιση που αφορά την ελεύθερη εισαγωγή στο πανεπιστήμιο για την αποκατάσταση του εκπαιδευτικού τομέα,αλλά πρέπει να ληφθούν και μέτρα που θα βελτιώσουν την σχολική καθημερινότητα.
Θα ήθελα πολύ να ακούσω και άλλες απόψεις..
Δημοσίευση σχολίου